II Liceum Ogólnokształcące » Lektura na piątkę!

Lektura na piątkę!

Kordian Juliusza Słowackiego

Dramat romantyczny „Kordian” to młodzieńczy utwór Juliusza Słowackiego (autor miał zaledwie 24 lata), napisany w Genewie (1833), a wydany anonimowo w Paryżu (1834). Najprawdopodobniej autor nie chciał się ujawnić z powodu bardzo negatywnego przedstawienia w utworze rodziny carskiej. Z niemałą z satysfakcją odnotował fakt, że autorstwo dzieła przypisywano Adamowi Mickiewiczowi. Kordian miał być głosem Słowackiego odnoszącym się do wybuchu i przebiegu powstania listopadowego. Pełny tytuł brzmi Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny. Pozostałe dwie części trylogii nie powstały. Tytułowa postać dramatu jest całkowicie fikcyjna, nawet jej imię zostało wymyślone przez Słowackiego. To imię znaczące, czyli takie, którego brzmienie budzi określone skojarzenia. W najpopularniejszej interpretacji oznacza ono człowieka o wielkim sercu, „dającego serce” (łac. cor, cordis = serce).

„W ciągu pierwszych dziesięciu lat sprzedało się niespełna 400 egzemplarzy „Kordiana”, wydała ją drukarnia Pinardów, a próbowało sprzedawać wiele francuskich księgarni. Działacz polityczny i literat, Jan Ursyn Niemcewicz, w którym upatrywano pierwowzór jednej z postaci dramatu, po jego lekturze nazwał autora „wierszogryzmołem”. Trudno się jednak dziwić emocjonalnej reakcji powszechnie szanowanego Niemcewicza, skoro na kartach został opisany następującymi słowami: „Starzec, jak skowronek Zastygły nad wspomnień bryłą, Na wpół zastygłą, przegniłą. Poeta – rycerz – starzec – nic.”